28 Mart 2009 Cumartesi


Geçen gün bir arkadaşım it gibi çalışıyorum Yakup gene de kıymete geçmiyor dedi.Yüce rabbimin yarattığı bazı mahlukatlar nedense biz beşerin hışmına uğrar.Düşünsenize sinsi olan bir kişiye yılan gibi dersiniz.Adama sövmek için domuzları hatırlarsınız.Oğlunuza kızarsınız eşek herif dersiniz.Aralarında yaş farkı az olan sab-u sibyanlara kıçık sürüleri deriz.Övmeyi de hayvanları kullanarak yaparız.Örnek mi istiyorsunuz.Aslan gibi çocuk.Kaplan kadar çevik.Tay gibi maşallah gibi.Fazla değil şöyle yarım saat düşünseniz bir sayfa dolusu örnek çıkar.Bunları yazarken benim kafam hep arkadaşımın dediğinde.”İt gibi çalışıyorum Yakup gene de kıymete geçmiyor”Bu sözü zaman- zaman bende kullanırım.Hele son günlerde daha çok kullanmaya başladım.Hep kendimi dinlerim ya neden böyle oldu diye sorarım kendime. Yani neden daha sık söylemeye başladın?Ben yaşlanmaya bağlıyorum bunu.Peki gençken ne gibi çalışıyordun?Bu sorunun cevabını bulmak için gözlemlemeye başladım.Tam bir haftadır itleri gözlemliyorum.Hadi oradan demeyin doğru söylüyorum.Çiftliğim de üçü yetişkin üçü de yavru olmak üzere tam altı it var. Nasıl oldu da bu kadar var demeyin.İnanmayan Kabayel Ahmet’e sorabilir.Her neyse inceleme sonunda şu kanaate vardım.İt doğuruyor,büyük bir şefkat ve kıskançlıkla yavrularına bakıyor.Emziriyor diliyle temizliyor düşmanlarından sakınıyor.Yiyecek bulmak için girmediği delik karıştırmadığı çöplük kalmıyor.Dur durak yok.Bir dakika boş zamanı yok,hep rızık peşinde.Küçükken iyi güzel. Hepsine süt yetiyor,fazla sorun yok.Anne memnun evlatlar memnun.Mutlu aile tablosu,Allah nazardan saklasın.Yavrular büyüdükçe bencilleşmeye başlıyor. Düşünsenize sekiz on kıçık birbirleri ile mücadele halindeler.Hep en fazla ben emeceğim kavgası.Alt alta üst üste bir “vacırtıdır” gidiyor..Hep bana Rabbena kavgası. Kardeşine kızan da anasının memesini ısırıyor süt bulamayanda anasının memesini ısırıyor.Yani ceza hep anaya kesiliyor.Sonra ana kaya tepelerinde dolaşıyor.Aşağıya bakıp “yahu ben ne yaptım”.Şüphesiz bunu dar çerçevede tutup sadece rızık işine bağlamak yanlış olur. Bu sözün çok çalışıp ta evlattan her yönüyle karşılığını alamayanlar tarafından sıkça söylendiğini anlatmaya çalışıyorum.Bir de it gibi çalışıp it gibi yeme var. Bunu duymamış olabilirsiniz. Doğaldır çünkü ben uydurdum,veya öyle zannediyorum.Bakınız bunu uzun uzadıya anlatmam lazım. O zaman bir daktilo sayfasını geçer.Sizde okumazsınız yazım mundar olur.Zaten atıyorum bir gayya kuyusuna haydi rast gele.Okuyan var mı yok mu Allah bilir.Ama size bir ip ucu vereyim. Ben bu sözü“ ucuz mallar” sevdasına deli gibi çalışıp da sonra parasını böyle şeylere yatıranlar için kullanıyorum”.Fakat siz siz olun evlatlarınızdan vazgeçmeyin. Onlardan vazgeçerseniz bilin ki gelecek sizden vazgeçer.

Hiç yorum yok:

  Kalemi kırmışlar bir kere...  Temyiz etmenin ne kârı var.  Hükmünü  erteleme kadı...  Ruhuma zulmün ne kârı  var.